این نوشتار درصدد نشان دادن میزان رویکرد تواریخ خاندان اردلان به تاریخ اجتماعی کردستان است. ضمن مروری کوتاه بر زندگی این تاریخ نویسان، تاکید اصلی بر یکی از جنبه های تاریخ نگاری یعنی؛ میزان تبلور اوضاع اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کردستان در این تواریخ می باشد. تواریخ خاندان اردلان در زمره تاریخ نگاری سنتی قرار دارند و اصول تاریخ نگاری سنتی را به خوبی می توان در آنها مشاهده کرد. این کتاب ها بیشتر به حوادث سیاسی و شرح جنگ های خاندان ها و امرای اردلان پرداخته و مسائل مختلف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در آن به درستی راه نیافته است. به عبارت دیگر به علت توجه بیش از اندازه به تاریخ سیاسی و نظامی، در این کتاب ها، صبغه گزارش سیاسی و نظامی غالب است و به مسائل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کمتر عنایت گردیده است. گرچه باید دو اثر حدیقه ناصریه و تحفه ناصری را از این قاعده مستثنی کرد که در بخش جغرافیای آنها اطلاعات قابل توجهی درباره خصوصیات اجتماعی، اقتصادی و مسائل مذهبی آمده است.